wtorek, 29 stycznia 2013

czwartek, 10 stycznia 2013

STOPIEŃ SAMOKRYTYKI - TEST

Zbadaj stopień samokrytyki

Ten post nawiązuje do cytowanych przeze mnie badań wykazujących związek wysokiego stopnia samokrytyki z dużym prawdopodobieństwem pojawienia się depresji. Jeśli twój wynik poniższego testu wynosi 54 (i powyżej), co wskazuje na wysoki poziom samokrytycyzmu i perfekcjonizmu, to masz spore szanse na pojawienie się depresji w ciągu najbliższych 4 lat. Naprawdę warto coś z tym zrobić w ramach prewencji i zwykłego zadbania o swoje zdrowie ...


Do poniższych stwierdzeń dopasuj liczbę od 1 – do 7, która najlepiej opisuje twoje najczęstsze samopoczucie związane z tymi opisami.
1. - Całkowicie się nie zgadzam; 2. Nie zgadzam się w dużym stopniu; 3. - Nie zgadzam się w słabym stopniu; 4. – stosunek neutralny; 5. - zgadzam się w słabym stopniu; 6. - zgadzam się w dużym stopniu; 7. – Zgadzam się w pełni


__ 1. Trudno być szczęśliwym , jeśli nie ma się atrakcyjnego wyglądu, nie jest się bogatą/tym i kreatywną/ym.
__ 2. Ludzie pewnie nie będą dobrze o mnie myśleć, kiedy popełnię błąd.
__ 3. Jeśli nie będą dobra/y przez cały czas, to ludzie nie będą mnie szanować.
__ 4. Proszenie o pomoc to okazywanie słabości.
__ 5. Jeśli nie czuję się równie dobrze jak inni ludzie, to znak, że jestem słabeuszem.
__ 6. Jeśli nie jestem dobry w pracy, to znaczy, że jestem do niczego.
__ 7. Jeśli czegoś nie potrafisz zrobić dobrze, to lepiej wcale tego nie robić.
__ 8. Jeśli ktoś się ze mną nie zgadza, to najprawdopodobniej mnie nie lubi.
__ 9. Kiedy nie wyjdzie mi część planu, to czuję się jakbym wszystko zawalił/a.
__ 10. Ludzie znacznie niżej by cię oceniali, gdyby wiedzieli jaka/jaki naprawdę jesteś,.
__ 11. Jeżeli nie postawię sobie najwyższych standardów, to najprawdopodobniej skończę jako osoby drugiej kategorii.
__ 12. Jeżeli mam się okazać wartościową osobą, to przynajmniej w jednej dziedzinie muszę być najlepszy/a
__ 13. Ludzie, którzy mają dobre pomysły są lepsi od tych, co nie mają takich pomysłów.
__ 14. Za popełnione błędy należy się wstydzić
__ 15. Jeśli zadam pytanie, to wyjdę na głupca


Wynik od 54 (i powyżej) wskazuje na wysoki poziom samokrytycyzmu i perfekcjonizmu; 39 wskazuje na poziom średni; zaś 24 i poniżej reprezentuje poziom niski.
Źródło: Dysfunctional Attitude Scale by Weissman, A.N. & Beck A.T. 1978; Imber et al., 1990.

czwartek, 3 stycznia 2013

POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI A WEWNĘTRZNY KRYTYK (test)

We wpisie z 29 grudnia o negatywnych skutkach samokrytycyzmu cytowałem badania mówiące o związkach samokrytyki z podwyższoną tendencją do występowania depresji oraz szeregu innych niekorzystnych zaburzeń.
Oceny i opinie nazywane przez nas samokrytyką nie pojawiają się znikąd i mają na tyle charakterystyczną formę, że spokojnie można jej przyporządkować konkretną postać. Tą, uwewnętrznioną postacią jest zazwyczaj krytyk wewnętrzny, który (na szczęście!) jest tylko jedną z postaci „zasiedlających” naszą psychikę. Czy to brzmi dziwnie? Niekoniecznie! Wystarczy, że zadasz sobie pytanie: „skąd bierze się tyle postaci w moich snach?” a dowiesz się jak bardzo zaludniona okazuje się twoja psychika – czasem jest to prawdziwy tłum jak w galerii.
Praktycznie każdy obiekt i/lub osoba, jakie spotykasz w swoich snach są symbolicznymi reprezentacjami twoich własnych, wewnętrznych aspektów, cech, jakości i kompleksów (o kompleksach zobacz tutaj). Jednym z tych postaci jest właśnie wewnętrzny krytyk, który bez przetransformowania i bez pewnej dozy terapii (niekoniecznie w gabinecie – bo przez terapię rozumiem każdą aktywnością zwiększającą świadomość samego/ej siebie!) okazuje się być nad wyraz uciążliwym tyranem...

SPRAWDŹ POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI:

Test: Ocena Wewnętrznego Krytyka a Poczucie Własnej Wartości
Punktacja: liczba 1 odpowiada odpowiedzi „rzadko”, liczba 3 - średnio, a liczba 5 często przy punkcie/pytaniu odpowiadającym danej liczbie.
Kiedy skończysz odpowiadać – podsumuj uzyskany wynik.

1. Budzę się w nocy, zmartwiony błędami, które popełniłem/am w ciągu dnia.

środa, 2 stycznia 2013

Depresja, dystymia i prokrastynacja

W nawiązaniu do poprzedniego posta, w którym pisałem o wynikach badań łączących wysoki poziom samokrytycyzmu z licznymi zaburzeniami oraz z prokrasytnacją warto dodać, że osoby cierpiące z powodu dystymii choć nie wymienione w cytowanych badaniach również wykazują wysoki stopień samokrytycyzmu a jednym z współwystępujących objawów jest właśnie prokrastyncja.
Borykając się z prokrastynacją warto sprawdzić, czy nie jest to skutek obniżonego nastroju charakteryzującego dystymię i (nieco w innej formie) depresję.
W przypadku dystymii i depresji postępowanie proponowane w przypadkach prokrastnacji nie będzie skuteczne a nawet może pogorszyć samopoczucie i samoocenę osoby cierpiącej na wymienione problemy - "zaburzenia".
Jeżeli dostrzegasz u siebie przynajmniej dwa objawy z wymienionych poniżej - przy czym u osoby dorosłej utrzymują się one przynajmniej przez 2 lata, a okresy poprawy samopoczucia (o ile występują), trwają nie dłużej niż 2 miesiące, to możesz cierpieć na dystymię, a prokrastynacja jest skutkiem ubocznym a nie podstawowym problemem :
U dzieci i młodzieży symptomy te muszą utrzymywać się przez rok, aby można było rozpoznać to schorzenie. Głównym objawem dystymii dziecięcej/młodzieńczej może być ogólne poirytowanie i niechęć do działania, niekoniecznie smutek.